ROZDZIAŁ 33

*Ania*
Wszyscy stali w korytarzu i słyszeli naszą rozmowę. Paulina zaczęła na wszystkich patrzeć, po chwili zaczęła zbliżać się w kierunku Roberta, Marco i Łukasza. Podeszła do nich popatrzyła na Roberta i mocno uderzyła go w policzek.
- Jesteś z siebie dumny? - zapytała.. - Idź do Nicoli, ona zaspokoi Twoje pragnienia.. - powiedziała i weszła do szatni FC Borussii Dortmund Women.
Popatrzyłam na wszystkich, a wszyscy na Lewego.
- O co jej chodziło? - zapytał Marco.
- O nic.. - odpowiedział Lewy.
- O nic? - zapytałam lekko zdenerwowana.
- Hmm, czy zaliczanie jej koleżanki nazywasz niczym? - zapytała Alexii.
Wszyscy popatrzyli na Lewego, a potem na nas.
- Nie przespałem się z Nicolą! - wykrzyczał Robert..
- Ona uważa inaczej.. - powiedziałam.
- Bo ona jest psychiczna! - wykrzyczał chłopak.
- Ja bym się nawet nie zdziwił Lewy, gdyby to była prawda.. - powiedział Mortiz.
- Że co? - zapytał Lewy.
- Podobała Ci się Paulina, ale Wasyl wtedy jej się oświadczył na niby i ogólnie, wszyscy się śmieli, tylko nie Ty.. - powiedział Łukasz.
- Chciałeś jej pokazać, ze nic dla Ciebie nie znaczy, a wtedy pojawiła się Nicola, która mogła Ci pomóc.. - powiedział Kuba.
- Zaczęła szeptać Ci jakieś słówka i wyszliście ze stadionu.. - powiedział Wasyl.
- No, a potem ona opowiadała jaki jesteś dobry w łóżku, no i podobno nawet kilka razy przyjeżdżała do Ciebie.. - powiedziała Alexii.
- Gratuluję pomysłowości. - powiedziałam i weszłam do szatni, do której przed kilkoma minutami weszła Paulina.
Po chwili pojawiła się też i Alexii. Podeszłyśmy do niej i mocno przytuliłyśmy. Dziewczyna siedziała już przebrana..
Podniosła się i wyszła z szatni nie odzywając się ani słowem. Poszłyśmy za nią. Doszłyśmy do niej i nie odzywałyśmy się, bo widać było, że potrzebuje czasu i milczenia.. Doszliśmy do domu.. Weszłyśmy do środka i pierwsze co zrobiła Paulina to rzuciła torbę przy wejściu i szybko pobiegła na górę. Wbiegła do pokoju i mocno trzasnęła drzwiami, następnie zamykając je na klucz. Popatrzyłam na Alexii i weszłyśmy do kuchni.
- Co gotujemy? - zapytała Alexii.
- Z naszymi zdolnościami zaproponuję zrobienie kanapek. - odpowiedziałam.
- Ee no, co Ty! Jak w wakacje kilka lat temu gotowałyśmy z Pauliną, a Paulina przez większość czasu wzdychała, albo do zdjęcia Justina, albo Lewego to nie wyszło tak najgorzej.. - odpowiedziała dziewczyna.
- Hmm, czy przez słowa ,,nie wyszło tak najgorzej" masz na myśli spalenie dwóch patelni, potłuczenie czterech talerzy, a na koniec zamówienie pizzy ? - zapytałam.
- Aha. Kebab czy pizza? - zapytała.
- Pizza. - odpowiedziałam i pobiegłam do salonu na kanapę.
Wskoczyłam na nią i złapałam za pilot, włączając telewizor. Po chwili dołączyła do mnie Alexii, która położyła swoją głowę na moich kolanach.
- Myślisz, że Lewy zaliczył te Nicolę? - zapytała nagle, odrywając wzrok od telewizora i patrząc na mnie.
- Nie mam pojęcia.. Ale Lewy wydawał się zaskoczony po słowach Pauliny, gdy ona mu powiedziała, że ją zaliczył.. - powiedziałam.
- Mógł sobie taką minę wyćwiczyć.. - powiedziała.
- Co? - zapytałam zdziwiona.
- Ojejku! - powiedziała i podniosła głowę z moich kolan. - Pamiętasz jak Paulina zawsze czytała jakieś wiadomości o nim, a potem było ,,Patrzcie, znowu zdradził te Anię.. Szczerze to jej współczuję..". Myślisz, że jej się przyznawał tak po prostu? Ja uważam, że ma te minę już wyćwiczoną.. - dokończyła.
- No może być i tak. - powiedziałam i wtedy usłyszałyśmy dzwonek do drzwi. - Ja pójdę otworzyć. - powiedziałam.
Podeszłam do drzwi i je otworzyłam, myśląc że przyszła to jakaś osoba z naszą zamówioną pizzą.. Ale znowu się zawiodłam.. W drzwiach stała Nicola, z zapłakaną twarzą..
- Nicola..? Co Ty tu robisz? - zapytałam.
- Jest Paulina? - zapytała.
- O co chodzi? - zapytała Alexii, która stanęła za mną.
- Przez te dziwkę Lewandowski mnie zostawił! - wykrzyczała Nicola.
- To Ty byłaś z Lewandowskim? - zapytałam zdziwiona.
- Ja słyszałam tylko o waszych wspólnych nocach.. - powiedziała Alexii.
- No bo były noce! Ale byliśmy też razem! I gdy tylko dowiedziałam się, że Paulina jest z Robertem to szybko przyjechałam, a on wtedy mi powiedział ,,Między nami nie było nic więcej, prócz spędzonych nocy.." To przez te dziwkę! - wykrzyczała Nicola.
- Przeze mnie powiadasz? - powiedziała Paulina, która pojawiła się tak niespodziewanie.
- Ooo jesteś! Tak przez Ciebie! - wykrzyczała Nicola.
- To bierz go sobie.. Mi nie jest potrzebny... - powiedziała Paulina uśmiechając się.
- Na serio? - zapytała lekko zdziwiona Nicola. - Nie chcesz z nim być?
- Może i chcę, no ale skoro przeze mnie popsuł się wasz związek, no i przeze mnie nie może z Tobą sypiać, no to muszę to wytrzymać.. - powiedziała nadal się uśmiechając.
- Jejku! Nie znałam Cię od tej strony.. - powiedziała Nicola i szybko zbiegła po schodach my zamknęłyśmy drzwi, a wtedy Paulina rzuciła szklanką, którą trzymała w ręku i pobiegła znowu do swojego pokoju.. Po chwili słychać było wywalanie rzeczy z szafy..
- Zdjęcia czy piłka? - zapytałam.
- Hmm, ostatnio była piłka, więc teraz zdjęcia.. - odpowiedziała Alexii.
- Ja obstawiam, że piłka, bo jak się bardzo denerwuje to woli pokopać niż iść na zdjęcia, a poza tym, tutaj nie wie kto robi zdjęcia, a my nie mamy aparatu.. - powiedziałam.
- Uważasz, że się nie dowie, kto tutaj robi zdjęcia? - zapytała dziewczyna.
- Oj tam, oj tam.. - odpowiedziałam, a wtedy po schodach zbiegła Paulina z plecakiem.
- Zdjęcia? - zapytała Alexii.
- Tak. - odpowiedziała.
- Profesjonalny, początkujący? - zapytałam.
- Dlaczego uważasz, że mężczyzna? - zapytała Paulina.
- Zawsze gdy stracisz jakiegoś chłopaka, który był Ci bliski idziesz na zdjęcia, lub pokopać piłkę z chłopakiem.. - odpowiedziałam.
- Profesjonalny. - odpowiedziała Paulina.
- Przystojny? - zapytała Alexii.
- Ideał. - odpowiedziała Paulina, zamykając lekko oczy.
- No to pokaż co masz w tym plecaczku śliczna. - powiedziałam do niej.
- Dobra, dobra. - odpowiedziała rozpinając plecak. - To jest stylizacja numer jeden.
- Uuuu, wyzywająco.. - powiedziała Alexii.
- Bo tak ma być. - odpowiedziała Paulina. - Stylizacja numer dwa.
- Kolorowo.. - powiedziałam.
- Bo jak z nim przed chwilą pisałam, to stwierdziliśmy, że będziemy się przemieszczać z miejsca na miejsce.. - powiedziała Paulina. - Stylizacja numer trzy.
- Uuu, seksownie.. - powiedziałam razem z Alexii.
- Stylizacja numer cztery. - powiedziała Paulina. - I ostatnia- dokończyła wyjmując ostatnie ciuchy.
Plecak może nie wyglądać na pojemny, ale odkąd tylko pamiętam, to w tym plecaku mieściło się wszystko!
- Uuu, coś czuję, że te zdjęcia będą gorące.. - powiedziałam.
- Jeżeli spodoba mu się jakieś zdjęcie i mi również to idzie na okładkę czasopisma ,,Glamour". - powiedziała Paulina.
- Wszystkie mu się spodobają. - powiedziałam.
- Przecież odkąd pamiętam, to zawsze miałaś idealne zdjęcia.. - powiedziała Alexii.
- Tak, tak. Idę. - powiedziała Paulina i szybko wybiegła z domu.
- Uważasz, że przystojny? - zapytałam.
- Szybko wybiegła i tak szybko gadała.. Pewnie lepszy niż Bieber i Lewy razem wzięci.. - powiedziała Alexii i zaczęłyśmy się śmiać.
Po chwili usłyszałyśmy dzwonek.
- Ja otworzę. - powiedziała Alexii.
Wstała z łóżka i pobiegła do drzwi.
- Dzień Dobry. - powiedziała.. Chwila ciszy.. - Dopiero? Dzwoniłam dobrą godzinę temu!- wykrzyczała i znowu chwila ciszy.. - Jasne, jasne.. Bez napiwku, za to że tak długo musiałam czekać. - powiedziała i trzasnęła drzwiami.
Po chwili pojawiła się w pokoju z dwoma opakowaniami pizzy.
- No nareszcie! - wykrzyczałam.
- Korki są.. - odpowiedziała, udając czyjś głos.. Zapewne dostawcy naszego obiadu..


A więc witam Was z następnym rozdziałem! :D
Wiem, ze niewiele osób czyta to opowiadanie, ale byłoby mi straaasznie miło, gdybyście skomentowali, jak czytacie, bo to pokazuje mi, że ktoś to jednak czyta i warto to pisać! :) :)